[ویکی اهل البیت] جمال الدین عبدالرزاق اصفهانی، سرآمد قصیده سرایان ایران در قرن ششم هجری است. وی علاوه بر ظرافت و مهارت در وادی شعر، دارای مراتب علمی و حکمی نیز بوده است.
ملک الفضلا جمال الدین محمد عبدالرزاق اصفهانی رحمة الله علیه از صنادید و اکابر علمای اصفهان است. او از گویندگان قرن ششم هجری و از شعرای عهد سلطان خوارزم شاه می باشد.
در تذکره ها سخنی از تاریخ ولادت او نشده است. نام وی محمد، لقبش جمال الدین و اسم پدرش عبدالرزاق بوده و هر کجا قدما جمال الدین عبدالرزاق گفته باشند، مطابق قانون فارسی، کلمه فرزند او وسط محذوفست و هر کجای دیگر نام او را عبدالرزاق بیان کرده اند به اشتباه بوده است.
زاد بوم وی شهر اصفهان است و عشق وطن و حب زاد بوم بیش از آنچه تصور شود او را درنهاده بوده، چناچه از اشعار وی مشخص است وی پنجاه سالگی را رد کرده بوده. چنانچه در مدح اصفهان می فرماید:
خاندان جمال الدین از طبقه فضلا و شعرا نبوده اند و چناچه اشعار وی و اشارات بعضی تذکره نویسان مستفاد است، او با خاندانش به شغل زرگری می پرداخته اند و به گفته کمال الدین، پسرش از دکان رخت زی مدرسه آورد.
به گفته ی دکتر شفق، جمال الدین اصفهان را هم مدح می کرد و هم قدح ولی در مقابل تعریض دیگران مانند مجیرالدین نسبت به اصفهان و مردم آن بس زود رنج بود و سخت دفاع می کرد.
می توان گفت: جمال الدین با این که اهل سنت بوده ولی اظهار تمایل به تشیع کرده، چناچه که در چند جا به مدح اهل بیت و واقعه کربلا پرداخته و می گوید:
ملک الفضلا جمال الدین محمد عبدالرزاق اصفهانی رحمة الله علیه از صنادید و اکابر علمای اصفهان است. او از گویندگان قرن ششم هجری و از شعرای عهد سلطان خوارزم شاه می باشد.
در تذکره ها سخنی از تاریخ ولادت او نشده است. نام وی محمد، لقبش جمال الدین و اسم پدرش عبدالرزاق بوده و هر کجا قدما جمال الدین عبدالرزاق گفته باشند، مطابق قانون فارسی، کلمه فرزند او وسط محذوفست و هر کجای دیگر نام او را عبدالرزاق بیان کرده اند به اشتباه بوده است.
زاد بوم وی شهر اصفهان است و عشق وطن و حب زاد بوم بیش از آنچه تصور شود او را درنهاده بوده، چناچه از اشعار وی مشخص است وی پنجاه سالگی را رد کرده بوده. چنانچه در مدح اصفهان می فرماید:
خاندان جمال الدین از طبقه فضلا و شعرا نبوده اند و چناچه اشعار وی و اشارات بعضی تذکره نویسان مستفاد است، او با خاندانش به شغل زرگری می پرداخته اند و به گفته کمال الدین، پسرش از دکان رخت زی مدرسه آورد.
به گفته ی دکتر شفق، جمال الدین اصفهان را هم مدح می کرد و هم قدح ولی در مقابل تعریض دیگران مانند مجیرالدین نسبت به اصفهان و مردم آن بس زود رنج بود و سخت دفاع می کرد.
می توان گفت: جمال الدین با این که اهل سنت بوده ولی اظهار تمایل به تشیع کرده، چناچه که در چند جا به مدح اهل بیت و واقعه کربلا پرداخته و می گوید:
wikiahlb: جمال_الدین_محمد_عبدالرزاق_اصفهانی