جمال الدین قزوینی. [ ج َ لُدْ دی ن ِ ق َ ] ( اِخ ) شاعری است از مردم ابهر که اشعار شیوایی دارد. این رباعی ازوست :صبح است بیا بر می گلرنگ زنیم وین شیشه نام و ننگ بر سنگ زنیم دست از امل دراز خود باز کشیم در زلف نگار و حلقه چنگ زنیم.( مجمع الفصحاء ج 1 ص 184 ).