جماعت گرایی

جماعت گَرایی (communitarianism)
الگویی برای نظام سیاسی که بر پیوندهای عاطفی، خویشاوندی، هدف و سنت مشترک تأکید می کند و عکس الگویی است که در آن پیوندهای قراردادی در میان توده های نامنسجم افراد، اخلاقیاتی سست و ضعیف به بار می آورد. این تقابل را نخستین بار جامعه شناس آلمانی فردیناند تونیس۱ (۱۸۵۵ـ۱۹۳۶) در جماعت و اجتماع۲ (۱۸۸۷) مطرح کرد.
Ferdinand TönniesCommunity and Association