جماعت دار. [ ج َ ع َ ] ( نف مرکب ) آنکه جماعت بپا دارد : میشود آخر جماعت دار وحشی خصلتان هر که چون مجنون در این صحرا تواند فرد شد.ملاطغرا ( از آنندراج ).