جلیف. [ ج َ ] ( ع ص ، اِ ) رندیده و پوست بازکرده. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). || مرد درشت گول. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به جِلف شود. || ظالم و ستمکار. ( از اقرب الموارد ). || نباتی است ازنباتهای زمین نرم که بفارسی شبرم گویند. غلاف بار آن پر از دانه هایی مانند ارزن میباشد و این گوسفندان را فربه میگرداند. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
