لغت نامه دهخدا
جلوة. [ ج َ/ ج ِ / ج ُ وَ ] ( ع مص ) عرض کردن عروس را بر شوهر. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). رجوع به جِلاء شود.
جلوة. [ ج ِ وَ ] ( ع اِ ) آنچه عروس را شوی در وقت جلوه دهد ازکنیز و غیر آن. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).
فرهنگ فارسی
۱-( مصدر ) آشکار کردن ظاهر ساختن . ۲-( اسم ) آشکارایی پیدایی . ۳- آشکار پیدا. یا خلوت و جلوت . پنهان و آشکار.
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
۲. (اسم ) [مجاز] جای آشکار و پیدا.
= جلوت و خلوت: آشکار و پنهان.
پیشنهاد کاربران
جلوت : آشکارا، آشکارایی، پیدایی، ظاهرساختن .