جلوبق

لغت نامه دهخدا

جلوبق. [ ج َ ل َ ب َ ] ( ع ص ، اِ ) مرد پر بانگ و فریاد. ( از اقرب الموارد ). مرد بسیارآواز.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || بلا. ( منتهی الارب ). بلا و غوغا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

جلوبق. [ ج َ ل َ ب َ ] ( اِخ ) دزدی است از بنی مهره. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

مرد پر بانگ و فریاد مرد بسیار آواز یا بلا بلا و غوغا .

پیشنهاد کاربران

بپرس