جلواء. [ ج َل ْ ] ( ع ص ) مؤنث اجلی. زنی که پیش سر او عاری از مو باشد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به اجلی شود. || جبهة جلواء؛ پیشانی فراخ. || سماء جلواء؛ آسمان بی ابر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
