جلفا شهر

دانشنامه آزاد فارسی

جلفا شهر (آذربایجان شرقی). جُلْفا، شهر (آذربایجان شرقی)
شهری قدیمی در شمال غربی استان آذربایجان شرقی و مرکز اداری شهرستان جُلفا. در منطقه ای کوهستانی به فاصلۀ ۶۲۵کیلومتری شمال غربی تهران و ۱۱۰کیلومتری شمال غربی تبریز، کنار مرز جمهوری آذربایجان و سر راه خط آهن و راه زمینی تبریز به جمهوری آذربایجان، قرار دارد. ارتفاع آن ۷۲۰ متر است. اقلیم این شهر معتدل مایل به گرم و نیمه خشک و جمعیت آن ۵,۳۱۶ نفر است (۱۳۸۵). شهر جلفا که در آن سوی مرز واقع شده است، در تاریخ ارمنستان از سابقه ای دیرین برخوردار است. پل رودخانۀ ارس را، رومی ها ساختند. شهر جلفا در قدیم از مراکز پرورش کرم ابریشم بود و مردم آن در بافتن پارچه های حریر مهارت داشتند. شاه عباس اول صفوی در ۹۸۲ش ساکنان این شهر را به اصفهان کوچ داد که از رونق افتادن شهر جلفا را در پی داشت. در سال های اخیر به ویژه پس از فروپاشی شوروی و باز شدن باب مراوده بین ایران و جمهوری آذربایجان دوباره رونق گرفت و دارای تشکیلات گمرکی شد. کلیسای سن استپانوس و آتشکدۀ بزرگ گل تپه از آثار تاریخی آن است.

جلفا شهر (نخجوان). جلفا، شهر (نخجوان)
واقع در جمهوری خودمختار نخجوان، در جمهوری آذربایجان، در ساحل شمالی رود ارس و مرکز ناحیه ای به همین نام. جمعیت آن ۱۰,۷۰۰ نفر است (۱۳۸۴). در منابع قدیم از آن به جوقا یا جولا یاد شده است. تاریخ دقیق بنای شهر مشخص نیست. ویرانه های شهر قدیمی جلفا در ۳کیلومتری جلفای کنونی قرار دارد. جلفا بر سر راه کاروان رو قرار داشت و پس از تسلط مسلمانان بر اهمیت اقتصادی آن افزوده شد. به دلیل استقرار بر سر راه ارتباطی اروپا و آسیا از مراکز مهم تجاری به شمار می رفت. در دورۀ صفویان به اهمیت تجاری آن افزوده شد و در صادرات ابریشم نقش مهمی داشت. در ۱۰۱۳ق شاه عباس اوّل آن را از تصرف عثمانی ها بازپس گرفت و اکثر مردم آن را به اصفهان کوچاند و در نتیجه شهر اهمیت خود را از دست داد. براساس معاهدۀ ترکمانچای (۱۸۲۸) به روسیه ملحق شد. در ۱۹۲۰ جزو جمهوری سوسیالیستی خودمختار نخجوان شد. جلفای نخجوان در مقابل شهر جلفای ایران در آذربایجان شرقی قرار دارد و به وسیلۀ پلی بر رود ارس با آن مرتبط است.

پیشنهاد کاربران

بپرس