جَلالای طباطبایی، محمّد (۱۰۳۳ـ۱۰۸۳/۱۰۶۲ق)
نویسنده، تاریخ نگار و شاعر ایرانی. در ۱۰۴۴ق به هند کوچید و تاریخ نگار دربار شاه جهان در دهلی شد. از منشیان زبردست روزگار خویش بود و در نوشتن نثر منشیانه و متکلف استادی داشت. از آثارش: پادشاهنامه/شاه جهان نامه که از تواریخ رسمی روزگار شاه جهان است و جلالا آن را در ۱۰۵۰ق به دستور شاه جهان به شیوۀ سالنامه ها و به نثر مصنوع نوشت؛ توقیعات کسری در احکام و مقررات خسرو انوشیروان در سیاست (تبریز، ۱۳۳۴ش)؛ سه نثر جلالا/ تتبع سه نثر در پیروی از سه نثر ظهوری؛ منشآت جلال به نظم و نثر.
نویسنده، تاریخ نگار و شاعر ایرانی. در ۱۰۴۴ق به هند کوچید و تاریخ نگار دربار شاه جهان در دهلی شد. از منشیان زبردست روزگار خویش بود و در نوشتن نثر منشیانه و متکلف استادی داشت. از آثارش: پادشاهنامه/شاه جهان نامه که از تواریخ رسمی روزگار شاه جهان است و جلالا آن را در ۱۰۵۰ق به دستور شاه جهان به شیوۀ سالنامه ها و به نثر مصنوع نوشت؛ توقیعات کسری در احکام و مقررات خسرو انوشیروان در سیاست (تبریز، ۱۳۳۴ش)؛ سه نثر جلالا/ تتبع سه نثر در پیروی از سه نثر ظهوری؛ منشآت جلال به نظم و نثر.