جلال طالبانی زنگنه ( به کردی: جەلال تاڵەبانی ) ( ۱۲ نوامبر ۱۹۳۳ – ۳ اکتبر ۲۰۱۷ ) رئیس جمهور عراق در فاصله سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۴ میلادی و رهبر حزب اتحادیه میهنی کردستان ( یه کێتیی نیشتمانی کوردستان ) و از رهبران جنبش ملی گرایی کرد بود. جلال طالبانی در پائیز ۱۹۳۳ در روستای کلکان در دامنه کوه کوسرت در یک خانواده مذهبی پیرو طریقت قادریه به دنیا آمد. دوران کودکی خود را در همان روستا سپری کرده و پس از آن که پدر وی به عنوان مرشد تکیه طالبانی در شهر کویسنجق برگزیده شد، خانواده وی به شهر نقل مکان کردند.
... [مشاهده متن کامل]
براساس آنچه که جلال طالبانی در کتاب زندگی و خاطرات خود ( کتاب پس از شصت سال نوشته عرفان قانعی فرد با نظارت و ویرایش زنده یاد دکتر کمال فواد، معاون جلال طالبانی و با حمایت اتحادیه میهنی کردستان عراق و دفتر ریاست جمهوری جلال طالبانی، به زبان های کُردی و عربی و فارسی در سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ منتشر شدند ) بیان کرده است، خانواده طالبانی اصالتاً از کُردهای ایران بوده که خاندان آن ها از ایران به عراق مهاجرت کرده اند. خاندان طالبانی به ایل زنگنه تعلق دارند. جد این خاندان به ملامحمود زنگنه مشهور است. اما این خاندان پیروی فرقهٔ قادری است و به مصلحت سیاسی و طریقتی از لحاظ نسب خود را به سادات برزنجی کاکه سوری و افرادی مانند شیخ رضا طالبانی یا رستم آغا که بعدها به رستم آقای قره داغی معروف شد می رسانند، اما از لحاظ بطنی و نیز از سوی مادر به ایل زنگنه تعلق دارند. اجداد پدری جلال طالبانی اصالتاً ایرانی و از کُردهای بوکان بوده اند که در دوره صفویه به عراق مهاجرت کرده اند.
در زندگی نامه جلال طالبانی چنین آمده که:
آغا رستم خان از بی رحمی شاه عباس صفوی از بوکان به عراق رفت و در قره داغ سکنی گزید.
بعد از تجزیه حزب دمکرات کردستان ( KDP ) ، طالبانی عضو گروهی به نام دفتر سیاسی بود که از ملا مصطفی بارزانی جدا شده بودند. شکست و فروپاشی نهضت کُردها در سال ۱۹۷۵، بحران عمیقی برای کردستان به همراه داشت. حزب میهنی کردستان عراق ( PUK ) دو ماه بعد از این فروپاشی با هدف بازسازی، جهت دادن به حرکت و مقاومت کُردها و ساماندهی جامعهٔ کُرد به شیوه های مدرن و دمکراتیک، به وسیله طالبانی و تعدادی از روشنفکران کُرد پایه گذاری شد. این حزب در ۱۹۷۶ فعالیت ها و مقاومت های مسلحانه خود را در داخل خاک عراق علیه حکومت حاکم بر عراق و با نیم نگاهی به رقابت با رقیب حاکم و سنتی خود – حزب دمکرات کردستان - شروع کرد.
... [مشاهده متن کامل]
براساس آنچه که جلال طالبانی در کتاب زندگی و خاطرات خود ( کتاب پس از شصت سال نوشته عرفان قانعی فرد با نظارت و ویرایش زنده یاد دکتر کمال فواد، معاون جلال طالبانی و با حمایت اتحادیه میهنی کردستان عراق و دفتر ریاست جمهوری جلال طالبانی، به زبان های کُردی و عربی و فارسی در سال های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ منتشر شدند ) بیان کرده است، خانواده طالبانی اصالتاً از کُردهای ایران بوده که خاندان آن ها از ایران به عراق مهاجرت کرده اند. خاندان طالبانی به ایل زنگنه تعلق دارند. جد این خاندان به ملامحمود زنگنه مشهور است. اما این خاندان پیروی فرقهٔ قادری است و به مصلحت سیاسی و طریقتی از لحاظ نسب خود را به سادات برزنجی کاکه سوری و افرادی مانند شیخ رضا طالبانی یا رستم آغا که بعدها به رستم آقای قره داغی معروف شد می رسانند، اما از لحاظ بطنی و نیز از سوی مادر به ایل زنگنه تعلق دارند. اجداد پدری جلال طالبانی اصالتاً ایرانی و از کُردهای بوکان بوده اند که در دوره صفویه به عراق مهاجرت کرده اند.
در زندگی نامه جلال طالبانی چنین آمده که:
آغا رستم خان از بی رحمی شاه عباس صفوی از بوکان به عراق رفت و در قره داغ سکنی گزید.
بعد از تجزیه حزب دمکرات کردستان ( KDP ) ، طالبانی عضو گروهی به نام دفتر سیاسی بود که از ملا مصطفی بارزانی جدا شده بودند. شکست و فروپاشی نهضت کُردها در سال ۱۹۷۵، بحران عمیقی برای کردستان به همراه داشت. حزب میهنی کردستان عراق ( PUK ) دو ماه بعد از این فروپاشی با هدف بازسازی، جهت دادن به حرکت و مقاومت کُردها و ساماندهی جامعهٔ کُرد به شیوه های مدرن و دمکراتیک، به وسیله طالبانی و تعدادی از روشنفکران کُرد پایه گذاری شد. این حزب در ۱۹۷۶ فعالیت ها و مقاومت های مسلحانه خود را در داخل خاک عراق علیه حکومت حاکم بر عراق و با نیم نگاهی به رقابت با رقیب حاکم و سنتی خود – حزب دمکرات کردستان - شروع کرد.
