جلال درکانی

لغت نامه دهخدا

جلال درکانی. [ ج َ ] ( اِخ ) ( خواجه جلال ) ابن خواجه شهاب الدین از شاعران و مداحان اتابکیان است. وی در خدمت شیخ نجم الدین کبری سالک طریقه فقر و فنا شد و از مریدان او گشت. اشعار و قصایدی دارد. رجوع به آتشکده آذر چ شهیدی ص 174 شود.

فرهنگ فارسی

این خواجه شهاب الدین از شاعران و مداحان اتابکیان است وی در خدمت شیخ نجم الدین کبری سالک طریقه فقر و فنا شد و از مریدان او گشت اشعار و قصایدی دارد .

دانشنامه آزاد فارسی

جلال دَرَکانی (قرن ۶ق)
شاعر ایرانی. در درکان، از روستاهای جوشقان اصفهان، زاده شد. فن نظم را از ظهیرالدین فاریابی آموخت و ستایشگر شاهان اتابکیه شد. از مریدان نجم الدین کبری بود. در فن انشا مهارت داشت و به شعرشناسی و خوش صحبتی آوازه داشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس