جلال الدین تبریزی. [ ج َ لُدْ د ن ِ ت َ ] ( اِخ ) از بزرگان اولیاء است که در غاری در جبال کامرو ساکن بوده است. ابن بطوطه بطوری که خود مینگارد ( ج 2 ص 149 ) در حدود سال 745 هَ. ق. با وی که در آن غار در جبال کامرو ( آسام امروزی در سرحدات شمال شرقی هند در جنوب تبت ) سکونت داشته ملاقات کرده است و گوید: این شیخ صاحب کرامات شهیره و مآثر عظیمه بود. ورجوع به شدالازار تصحیح و تحشیه قزوینی ص 501 شود.
