جلال الدّولۀ دیلمی، ابوطاهر ( ـ۴۳۵ق)
از امیران آلِ بویه (حک: ۴۱۶ـ۴۳۵ق). فرزند بهاء الدولۀ دیلمی بود و به نیابت برادرش، سلطان الدوله، حاکم بَصْرَه بود. او پس از مرگ برادر دیگرش، مُشرِف الدّوله، در بغداد با حمایت ترکان سپاه به پادشاهی رسید (۴۱۶ق)، اما حوزۀ اقتدار او به نواحی اطراف بغداد و واسِطْ محدود بود. آشوب سپاهیانش دغدغۀ اصلی دورۀ امارتش بود و این امر به ابوکالیجار فرصت داد تا به بغداد لشکر بکشد و امیرالامرایی خود را تحمیل کند.
از امیران آلِ بویه (حک: ۴۱۶ـ۴۳۵ق). فرزند بهاء الدولۀ دیلمی بود و به نیابت برادرش، سلطان الدوله، حاکم بَصْرَه بود. او پس از مرگ برادر دیگرش، مُشرِف الدّوله، در بغداد با حمایت ترکان سپاه به پادشاهی رسید (۴۱۶ق)، اما حوزۀ اقتدار او به نواحی اطراف بغداد و واسِطْ محدود بود. آشوب سپاهیانش دغدغۀ اصلی دورۀ امارتش بود و این امر به ابوکالیجار فرصت داد تا به بغداد لشکر بکشد و امیرالامرایی خود را تحمیل کند.
wikijoo: جلال_الدوله_دیلمی،_ابوطاهر_(_ـ۴۳۵ق)