جفیف

لغت نامه دهخدا

جفیف. [ ج َ ] ( ع ص ) علف خشک. ( منتهی الارب ). علف خشکیده. گیاه آب ازدست داده و خشک شده. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ). مقابل قَفیف ، یعنی علف نیم خشک. ( از منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس