جفرسون فینیس دیویس ( به انگلیسی: Jefferson Finis Davis ) همچنین معروف به جف دیویس Jeff Davis؛ ( زادهٔ ۳ ژوئن ۱۸۰۸ – درگذشته ۶ دسامبر ۱۸۸۹ ) سیاست مدار آمریکایی و رئیس جمهور ایالات موتلفه آمریکا در طول جنگ داخلی آمریکا بود.
... [مشاهده متن کامل]
دیویس دانش آموخته آکادمی نظامی معتبر وست پوینت بود و تاریخ دانان پیشینه نظامی او را درخشان توصیف می کنند. دیویس در مقام سرهنگ در جنگ آمریکا و مکزیک یک هنگ داوطلب را رهبری می کرد. جفرسون دیویس همچنین در کابینه دموکرات فرانکلین پیرس - چهاردهمین رئیس جمهوری ایالت متحده - وزیر جنگ شد. چه پیش و چه پس از دوران زمامداری پیرس، دیویس به عنوان سناتور، ایالت میسیسیپی را در مجلس سنا نمایندگی می کرد. دیویس در دوران سناتوری با جدایی ایالات جنوبی مخالفت می ورزید، اما بر این بود که جدایی، بنابر قانون اساسی ایالات متحده آمریکا حق بی چون و چرای ایالات است.
جفرسون دیویس در ۹ فوریه ۱۸۶۱ به دنبال رویدادهایی که پس از به کرسی نشستن آبراهام لینکلن رخ داد و به همراهی ایالت متبوعش - که از ایالات متحده جدا شده بود - از مقام سناتوری استعفاء داد و به میسیسیپی بازگشت و تقریباً بلافاصله به عنوان رئیس جمهور موقت ایالات موتلفه آمریکا برگزیده شد، مقامی که در نوامبر همان سال و به اتفاق آرا، به مدت ۶ سال تمدید شد. او در طول مدت ریاستش تلاش کرد با بکارگیری طرح های نظامی مؤثر در برابر نیروهای شمالی، که به مراتب پرشمارتر، پرتوان تر و به سامان تر بودند ایستادگی کند. اما کوشش های دیپلماتیک وی نتوانست برای ایالات موتلفه مشروعیت بین المللی به ارمغان بیاورد و هیچ کشور بیگانه ای هیچگاه به طور رسمی و علنی ایالات موتلفه را به رسمیت نشناخت. سیاست های اقتصادی دیویس در مجموع ضعیف بود و نتوانست اقتصاد رو به افول ایالات موتلفه را درمانی باشد و دیویس تنها راهکار را چاپ اسکناس بیشتر و بیشتر می دید تا از پس هزینه های جنگ با شمال برآید. مورخان دیویس را به سبب ضعف نسبی عملکرد وی در در قیاس با لینکلن نکوهش کرده اند و از جمله انتقادات آنان این بود که وی از لینکلن خودکامه تر عمل می کرد، به اندازه همتای شمالی اش از پشتیبانی مردمی برخوردار نبود و پشتیبانی هیچ حزب رسمی را نداشت چون ایالات موتلفه دارای هیچ حزب سیاسی نبود.
... [مشاهده متن کامل]
دیویس دانش آموخته آکادمی نظامی معتبر وست پوینت بود و تاریخ دانان پیشینه نظامی او را درخشان توصیف می کنند. دیویس در مقام سرهنگ در جنگ آمریکا و مکزیک یک هنگ داوطلب را رهبری می کرد. جفرسون دیویس همچنین در کابینه دموکرات فرانکلین پیرس - چهاردهمین رئیس جمهوری ایالت متحده - وزیر جنگ شد. چه پیش و چه پس از دوران زمامداری پیرس، دیویس به عنوان سناتور، ایالت میسیسیپی را در مجلس سنا نمایندگی می کرد. دیویس در دوران سناتوری با جدایی ایالات جنوبی مخالفت می ورزید، اما بر این بود که جدایی، بنابر قانون اساسی ایالات متحده آمریکا حق بی چون و چرای ایالات است.
جفرسون دیویس در ۹ فوریه ۱۸۶۱ به دنبال رویدادهایی که پس از به کرسی نشستن آبراهام لینکلن رخ داد و به همراهی ایالت متبوعش - که از ایالات متحده جدا شده بود - از مقام سناتوری استعفاء داد و به میسیسیپی بازگشت و تقریباً بلافاصله به عنوان رئیس جمهور موقت ایالات موتلفه آمریکا برگزیده شد، مقامی که در نوامبر همان سال و به اتفاق آرا، به مدت ۶ سال تمدید شد. او در طول مدت ریاستش تلاش کرد با بکارگیری طرح های نظامی مؤثر در برابر نیروهای شمالی، که به مراتب پرشمارتر، پرتوان تر و به سامان تر بودند ایستادگی کند. اما کوشش های دیپلماتیک وی نتوانست برای ایالات موتلفه مشروعیت بین المللی به ارمغان بیاورد و هیچ کشور بیگانه ای هیچگاه به طور رسمی و علنی ایالات موتلفه را به رسمیت نشناخت. سیاست های اقتصادی دیویس در مجموع ضعیف بود و نتوانست اقتصاد رو به افول ایالات موتلفه را درمانی باشد و دیویس تنها راهکار را چاپ اسکناس بیشتر و بیشتر می دید تا از پس هزینه های جنگ با شمال برآید. مورخان دیویس را به سبب ضعف نسبی عملکرد وی در در قیاس با لینکلن نکوهش کرده اند و از جمله انتقادات آنان این بود که وی از لینکلن خودکامه تر عمل می کرد، به اندازه همتای شمالی اش از پشتیبانی مردمی برخوردار نبود و پشتیبانی هیچ حزب رسمی را نداشت چون ایالات موتلفه دارای هیچ حزب سیاسی نبود.
