جفجفه

لغت نامه دهخدا

( جفجفة ) جفجفة. [ ج َ ج َ ف َ ] ( ع مص ) بند کردن و گرد آوردن و بازگردانیدن شتران را بشتاب از ترس غارت. || سخت راندن چهارپایان را تا بعضی از ایشان بر بعضی دیگر نیفتند. || ( اِ ) آواز رفتن مرکب. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس