جفت گاو

جفت گاو: در جامعه روستایی ایران جفت گاو ، یا جفت به معنای زیر است : نخست ، ابزار کار زراعی ، یعنی دو راس گاو که به گاو آهن بسته می شوند ؛ دوم ، واحد مساحت زمین زراعی ؛ سوم ، نوعی واحد کار و سنجش بنه ها و نسقها و . . . . درواحد مساحت ، یک جفت گاو مقدار مینی است از 4 تا 6 هکتار که در یک فصل زراعی با یک جفت گاو شخم زده می شود ، اعم از اینکه کشت شود یا به زیر آتش رود . در این معنا اصطلاح � یک جفت زراعی � به کار می رود . جفت گاو در مفهوم کار زراعی و واحد سنجش ، در اصطلاحات حقوقی به کار می رود ؛ مانند داشتن یک جفت نسق یا داشتن حق یک جفت گاوبندی ( نصف آن یک لنگه گاوبندی ) . دربعضی از نواحی روستایی یک گاو را یک فرد می گویند و در نقاطی به جای گاو ، از گاو میش و الاغ و استر و آدم استفاده می کنند. جفت گاو در مفهوم واحد اندازه گیری و بهره برداری از زمین ، مقدار زمینی است برابر با کاری که یک جفت گاو به اضافه رعیت و خانوار او در مدت معینی از سال ، که معمولاً یک سال زراعی است ، انجام می دهند . با توجه به میزان آب و جنس خاک ، وسعت زمینی که یک نفر زارع می تواند عملیات کاشت و داشت و برداشت را در طول یک سال زراعی با یک جفت گاو اداره کند ، معمولاً معین است . در صورتی که آب و زمین زراعی بیش از حد توانایی یک جفت گاو یک نفر کشاورز باشد ، در این حال از گاو بیشتری استفاده می شود . از این نظر ، می توان گفت که جفت گاو در روستاهای ایران به دو صورت وجود داشته است . 1. جفت سبک : که از دو گاو و یک گاویار تشکیل می شود و آن را اصطلاحاً � یک جفت � می نامند . 2. جفت سنگین : که از دو جفت ( 4 گاو ) تا 12 جفت ( 24 گاو ) گاو و چندین گاویار تشکیل می گردد.
... [مشاهده متن کامل]