جفت ران

لغت نامه دهخدا

جفت ران. [ ج ُ ] ( نف مرکب ) کسی که قلبه رانی کند. ( غیاث ) ( آنندراج ). راننده گاوانی که زمین را شخم میزنند.

فرهنگ فارسی

کسی که قبله رانی کند راننده گاوانی که زمین را شخم میزنند .

پیشنهاد کاربران

بپرس