جفت بلوط

لغت نامه دهخدا

جفت بلوط. [ ج َ ت ِ ب َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب )قشر داخلی بلوط. ( قانون ابوعلی ). غشاء درونی میوه بلوط است که زیر قشر بیرونی قرار دارد. ( ابن البیطار ). پوست درون بلوط. ( لغت محلی شوشتر نسخه خطی ). چنان که مردم آنجا [ ریشهر ] بتابستان خصیه در جفت بلوطگیرند و اگر نه ریش شود از عظیمی که عرق و گرمی در آن کند. ( فارسنامه ابن بلخی ص 149 ). پوست رقیق بلوطاست و بر مغز او ملاصق است مجفف قوی و رادع و جهت جراحات و جهت سیلان خون و رطوبت شرباً و ضماداً یا جهت فتق ضماداً نافع و بدلش گلنار است و گویند پوست انارو مورد بالسویه بدل اوست و قدر شربتش یک مثقال و درمطبوخات تا سه مثقال و شاه بلوط با اندک حرارت و قبض و یبس او کمتر از بلوط است. ( تحفه حکیم مؤمن ).

فرهنگ فارسی

قشر داخل بلوط غشائ درونی میوه بلوط است که زیر قشر بیرونی قرار دارد .

پیشنهاد کاربران

بپرس