جفا کشیدن.[ ج َ ک َ / ک ِ دَ ] ( مص مرکب ) جفا بردن. متحمل جفا وستم شدن. آزار و ظلم کسی را تحمل کردن : جفای عشق تو چندان که میکشد سعدی خیال عشق تو از سر نمیکند بیرون.سعدی.شرطست جفا کشیدن از یارخمرست و خمار و گلبن و خار.سعدی.ز دوستان بجفا سیر گشت ، مردی نیست جفای دوست زنم ، گر نه مردوار کشم.سعدی.رجوع به جفا بردن شود.