لغت نامه دهخدا
جفا کاری. [ ج َ] ( حامص مرکب ) عمل جفاکار. جفاکار بودن. کار جفاکار. جفاپیشگی. ستمگری. بیدادگری. ستم ورزی :
ز ایام و ز هرک ایام پرورد
به نسبت جز جفاکاری نیاید.خاقانی.
بد بود از کسی جفاکاری
که از او چشم دوستی داری.مکتبی.
فرهنگ فارسی
عمل جفا کار جفا کار بودن کار جفا کار جفا پیشگی ستمگری .