جغرافیای گیاهی

جغرافیای گیاهی ( از یونانی φυτόν، phytón = «گیاه» و γεωγραφία، geographía = «جغرافیا» به معنی پراکندگی ) یا جغرافیای گیاهی، شاخه ای از جغرافیای زیستی است که به پراکندگی جغرافیایی گونههای گیاهی و تأثیر آنها بر سطح زمین می پردازد. [ ۱] جغرافیای گیاهی به همه جنبه های پراکندگی گیاهی مربوط می شود، از کنترل ها روی پراکنش گستره گونه های فردی ( در مقیاس بزرگ و کوچک، پراکندگی گونهها را ببینید ) تا عواملی که بر ترکیب کل جوامع و گیاگان حاکم هستند. در مقابل، جغرافیای گیاهی بر تأثیر فضای جغرافیایی بر گیاهان تمرکز دارد. [ نیازمند منبع]
جغرافیای گیاهی بخشی از یک علم عمومی تر است که به نام جغرافیای زیستی شناخته می شود. جغرافیای گیاهی به الگوها و فرایند در پراکندگی گیاهان توجه دارند. بسیاری از پرسش های اصلی و انواع رویکردهای اتخاذشده برای پاسخ به چنین سؤالاتی، بین متخصصان گیاه شناسی و زمین شناسان مشترک است.
جغرافیای گیاهی در معنای گسترده تر ( یا ژئوبوتانی، در ادبیات آلمانی ) به ترتیب شامل چهار زمینه با جنبه متمرکز، محیط، گیاگان ( گونه ) ، پوشش گیاهی ( جامعه گیاهی ) و منشأ می شود.