جغرافیای زیمبابوه

دانشنامه عمومی

زیمبابوه یک کشور محصور در خشکی در جنوب آفریقا است که به طور کامل در مناطق گرمسیری قرار دارد. فلات داخلی بلند و وسیع این کشور به سمت شمال به دره زامبزی افت می کند، جایی که مرز با زامبیا است و به طور مشابه از سمت جنوب ارتفاع خود را به دره لیمپوپو و مرز آفریقای جنوبی کم می کند.
زیمبابوه با بوتسوانا ۸۱۳ کیلومتر، موزامبیک ۱۲۳۱ کیلومتر، آفریقای جنوبی ۲۲۵ کیلومتر، زامبیا ۷۹۷ کیلومتر مرز دارد و در غربی ترین نقطه خود به نقطه ای از نامیبیا نیز می پیوندد.
نقاط جذاب جغرافیایی و منظره های کشور شامل آبشار باشکوه ویکتوریا و دریاچه دست ساخت کاریبا در رودخانه زامبزی، ارتفاعات شرقی کوهستانی در امتداد مرز موزامبیک، ویرانه های تاریخی مهم زیمبابوه بزرگ، پایتخت تمدن باستانی زیمبابوه، واقع در نزدیکی ماسوینگو و چندین پارک شکارگاهی است.
در زمان بده کامل رود ( فوریه - آوریل ) ، آبشار عظیم ویکتوریا بر روی رودخانه زامبزی بزرگترین پرده آب در حال سقوط جهان را تشکیل می دهد. دریاچه کاریبا در مرز زامبیا و زیمبابوه بزرگترین مخزن آب جهان را از نظر حجم تشکیل می دهد ( ۱۸۰ کیلومتر مکعب ) . پست ترین نقطه کشور پیوندگاه رودخانه های رونده و ساوه است با ۱۶۲ مترارتفاع. بلندترین نقطه کشور کوه نیانگانی به بلندای ۲۵۹۲ متر است.
منابع طبیعی زیمبابوه عبارتند از زغال سنگ، سنگ معدن کروم، آزبست، طلا، نیکل، مس، سنگ آهن، وانادیم، لیتیوم، قلع، الماس، فلزات گروه پلاتین.
اراضی بخش اعظم کشور در فلاتی که در درون آن فلات مرکزی مرتفع تری قرار دارد جای گرفته که حوضه ای بین شبکه های رودخانه ای زامبزی و لیمپوپو تشکیل می دهد.
بیشتر چشم انداز کشور با رُخنمون های گسترده سنگ پرکامبرین که بین ۵۷۰ میلیون تا ۴ میلیارد سال قدمت دارد مشخص می شود. باستانی ترین بخش این سازند صخره ای که به «مجموعه زیرزمین» معروف است، بخش بزرگی از کشور را در بر می گیرد. حدود چهار پنجم «مجموعه زیرزمین» از سنگ خارا تشکیل شده است.
آذرین تیغه بزرگ، که تا ۸ مایل عرض و حدود ۳۳۰ مایل طول دارد، یکی دیگر از ویژگی های قابل توجه کشور است. این آذرین تیغه که طولانی ترین توده خطی سنگ های مافیک و فرامافیک در جهان است، کشور را از شمال به جنوب به دو نیم می کند و دارای ذخایر عظیم کروم، نیکل و پلاتین است.
زیمبابوه، واقع در شمال مدار راس الجدی، کاملاً در مناطق گرمسیری قرار دارد، اما به دلیل ارتفاع متوسط بالا، از شرایط نیمه گرمسیری برخوردار است. در اواخر ماه های گرم و خشک که از اوت تا اکتبر طول می کشد، بادهای موسمی که از اقیانوس هند و موزامبیک عبور کرده اند، هنگام برخورد با باروی تشکیل شده توسط ارتفاعات شرقی منجر به بارش شدید کوهستانی می شوند. در نتیجه، مناطق شرقی سنگین ترین بارندگی کشور را دریافت می کنند و فصل بارانی طولانی تری ( از اکتبر تا آوریل ) نسبت به بقیه زیمبابوه دارند. ارتفاع بالای فلات وسیع زیمبابوه غربی به تضمین آب و هوای خوب در ماه های سرد و خشک زمستان از ماه مه تا اوت کمک می کند. ژوئن به طور کلی خنک ترین ماه و اکتبر گرم ترین ماه است.
عکس جغرافیای زیمبابوهعکس جغرافیای زیمبابوهعکس جغرافیای زیمبابوه
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس