جغرافیای زیستی (biogeography)
مطالعۀ چگونگی و چرایی پراکندگی گیاهان و جانوران در گذشته و حال. به عبارت دقیق تر، نظریه ای برای توصیف پراکندگی جغرافیایی گونه هاست. رابرت مک آرتور۱ جانورشناس امریکایی، اِدوارد اُ ویلسون۲، این نظریه را عرضه کرده اند. بنابه این نظریه، برای بسیاری از گونه ها، تخصصی شدن بوم شناختی بدان معنی است که زیستگاه های مناسب برای آن ها تکه تکه و از هم گسسته اند. مثلاً، برکه هایی که سنجاقک ها در آن زاد و ولد می کنند، با قطعات بزرگ زمین از هم جدا شده اند، و گل قدیفه۳ که به قله های آلپ سازگار شده است، در دره های بینابینی نمی روید.
Robert MacArthurEdward O Wilsonedelweiss