جمهوری دومینیکن دومین کشور بزرگ در دریای کارائیب است. این کشور به گروه آنتیل بزرگ تعلق دارد و در شمال اقیانوس اطلس و در جنوب دریای کارائیب واقع شده است. جمهوری دومینیکن ماند بقیه جزایر کارائیب جزوی از قاره آمریکای شمالی به شمار می آید. جزیره هیسپانیولا بین پورتوریکو و کوبا جای گرفته و در این جزیره دو کشور وجود دارد: جمهوری دومینیکن ( دو سوم شرقی جزیره هیسپانیولا ) و هائیتی ( شامل یک سوم غربی جزیره هیسپانیولا )
جمهوری دومینیکن از شمال با اقیانوس اطلس، از جنوب با دریای کارائیب، و از شرق با گذرگاه مونا، که هیسپانیولا را از پورتوریکو جدا می کند همسایه است. [ ۱] این کشور در غرب نیز تنها با جمهوری هائیتی مرز زمینی دارد. مساحت جمهوری دومینیکن ۴۸۶۷۰ کیلومتر مربع است. این کشور با ۱۲۸۸ کیلومتر خط ساحلی، حدود ۳۸۶ کیلومتر از شرق به غرب امتداد دارد و حداکثر عرض شمالی به جنوبی آن حدود ۲۷۳ کیلومتر است.
جمهوری دومینیکن به دلیل وسعت خود از نظر جغرافیایی متنوع است و دارای سواحل وسیعی از ماسه های سفید، جنگل های همیشه سبز در ارتفاعات، دره های حاصلخیز و حتی مناطق بیابانی تپه ای است. از منابع معدنی آن می توان به نیکل، بوکسیت، طلا و نقره اشاره کرد.
این کشور به ۳۱ استان و یک ناحیه پایتختی تقسیم شده است که سانتو دومینگو، پایتخت کشور، در آن قرار دارد. شهرهای مهم دیگر سانتیاگو، سان پدرو د ماکوریس، لا رومانا، پورتو پلاتا، باراونا، لا وگا، سانفرانسیسکو د ماکوریس و هیگوی هستند. بنادر دریایی آن نیز سان پدرو د ماکوریس، پوئرتو پلاتا، مانزانیلو، لا رومانا، باراهونا و سانتو دومنیگو هستند. شبه جزیره کائوسدو، در نزدیکی سانتو دومینگو، محل یک مرکز جدید پایانه کانتینری است. این کشور دارای هفت فرودگاه بین المللی و سه فرودگاه برای پروازهای داخلی است. [ ۲]
بسیاری از زمین های کشور ناهموار است. در جمهوری دومینیکن هشت رشته کوه ( کوردیه را ) وجود دارد به نام های سپتنتریونال ( شمالی ) ، سامانا، سنترال ( مرکزی ) ، اورینتال ( خاوری ) ، یاماسا، نیبا، مارتین گارسیا، و بائوروکو. چهار رشته کوه تقریباً موازی کشور را از شمال باختری به جنوب خاوری طی می کنند. رشته کوه سنترال بزرگترین رشته کوه است که از شمال غرب سانتو دومینگو تا هائیتی امتداد دارد و کشور را به قسمت های تقریباً مساوی تقسیم می کند. بلندترین قله آن قله دوارته ۳۱۷۵ متر ارتفاع دارد. این مرتفع ترین نقطه در دریای کارائیب و اغلب در زمستان پوشیده از برف است. منطقه رشته کوه سنترال نسبتاً کم جمعیت است، با این حال روستاهای بزرگی در دره های آن وجود دارد، مانند کنستانزا با کشاورزی و باغبانی فراوان و واله نوئوو.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجمهوری دومینیکن از شمال با اقیانوس اطلس، از جنوب با دریای کارائیب، و از شرق با گذرگاه مونا، که هیسپانیولا را از پورتوریکو جدا می کند همسایه است. [ ۱] این کشور در غرب نیز تنها با جمهوری هائیتی مرز زمینی دارد. مساحت جمهوری دومینیکن ۴۸۶۷۰ کیلومتر مربع است. این کشور با ۱۲۸۸ کیلومتر خط ساحلی، حدود ۳۸۶ کیلومتر از شرق به غرب امتداد دارد و حداکثر عرض شمالی به جنوبی آن حدود ۲۷۳ کیلومتر است.
جمهوری دومینیکن به دلیل وسعت خود از نظر جغرافیایی متنوع است و دارای سواحل وسیعی از ماسه های سفید، جنگل های همیشه سبز در ارتفاعات، دره های حاصلخیز و حتی مناطق بیابانی تپه ای است. از منابع معدنی آن می توان به نیکل، بوکسیت، طلا و نقره اشاره کرد.
این کشور به ۳۱ استان و یک ناحیه پایتختی تقسیم شده است که سانتو دومینگو، پایتخت کشور، در آن قرار دارد. شهرهای مهم دیگر سانتیاگو، سان پدرو د ماکوریس، لا رومانا، پورتو پلاتا، باراونا، لا وگا، سانفرانسیسکو د ماکوریس و هیگوی هستند. بنادر دریایی آن نیز سان پدرو د ماکوریس، پوئرتو پلاتا، مانزانیلو، لا رومانا، باراهونا و سانتو دومنیگو هستند. شبه جزیره کائوسدو، در نزدیکی سانتو دومینگو، محل یک مرکز جدید پایانه کانتینری است. این کشور دارای هفت فرودگاه بین المللی و سه فرودگاه برای پروازهای داخلی است. [ ۲]
بسیاری از زمین های کشور ناهموار است. در جمهوری دومینیکن هشت رشته کوه ( کوردیه را ) وجود دارد به نام های سپتنتریونال ( شمالی ) ، سامانا، سنترال ( مرکزی ) ، اورینتال ( خاوری ) ، یاماسا، نیبا، مارتین گارسیا، و بائوروکو. چهار رشته کوه تقریباً موازی کشور را از شمال باختری به جنوب خاوری طی می کنند. رشته کوه سنترال بزرگترین رشته کوه است که از شمال غرب سانتو دومینگو تا هائیتی امتداد دارد و کشور را به قسمت های تقریباً مساوی تقسیم می کند. بلندترین قله آن قله دوارته ۳۱۷۵ متر ارتفاع دارد. این مرتفع ترین نقطه در دریای کارائیب و اغلب در زمستان پوشیده از برف است. منطقه رشته کوه سنترال نسبتاً کم جمعیت است، با این حال روستاهای بزرگی در دره های آن وجود دارد، مانند کنستانزا با کشاورزی و باغبانی فراوان و واله نوئوو.
wiki: جغرافیای جمهوری دومینیکن