شهر اصفهان بر اساس طبقه بندی اقلیمی دومارتن دارای اقلیم فراخشک سرد است. سال ۱۳۹۹ کلانشهر اصفهان رتبه اول آلودگی هوا بین هشت کلان شهر ایران بود، استان اصفهان به لحاظ توپوگرافی ( پستی و بلندی ) و نیز اقلیمی در شرایط خوبی قرار ندارد و از شمال و شرق مورد تهدید بادهای فرسایشی است. زیرا در ماه های سرد سال پدیده وارونگی هوا که با هوای ساکن همراه است به آلودگی هوا کمک می کند و شرایط زیست اقلیمی را به خطر می اندازد. توده های هوا و سیستمهای هواشناسی تأثیر گذار بر استان اصفهان شامل جریانهای زمستانه و تابستانه است، جریان زمستانه در دو دسته پرفشارها و کم فشارها است؛ جریانهای پرفشار زمستانه شامل ۱ ) توده های هوای مرکز پرفشار سیبری ۲ ) توده های هوای قطبی ۳ ) توده های هوای آزور ۴ ) توده های هوای کانادایی هستند. جریانهای کم فشار زمستانه شامل ۱ ) سیستمهای کم فشار مدیترانه ای ۲ ) سیستمهای کم فشار سودانی است. جریانهای کم فشار تابستانه شامل ۱ ) کم فشار حرارتی کویر مرکزی ۲ ) کم فشارهای حرارتی صحراهای عربستان و آفریقا ۳ ) جریان کم فشار هند هستند. رودخانهٔ زاینده رود اصفهان را به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم می کند؛
... [مشاهده متن کامل]
میانگین سرعت باد غالب شرق اصفهان تقریباً 2/۳ متربرثانیه است.
مجموع بارش سالانه طبق آمار بلندمدت ۱۹۵۱ تا ۲۰۱۸ در ایستگاه اصفهان ۱۲۵ میلیمتر است.
برای تعیین اقلیم استان اصفهان با روشهای متداول به ۳ ناحیه عمده تقسیم می شود:
• ناحیه آب وهوای مدیترانه ای با زمستانهای سرد یا نواحی کوهستانی در غرب و جنوب غربی
• ناحیه آب وهوای نیمه خشک با زمستانهای نسبتاً سرد یا نواحی جلگه ای در مرکز و کویری در شمال
• ناحیه آب وهوای نیمه خشک با تابستانهای گرم یا نواحی کویری در شمال شرقی و شرق
• سرد و کوهستانی و پربارش فریدونشهر
• نیم سرد و نیم خشک فریدن، چادگان و تیران و کرون
• نیم سرد و نیم پربارش سمیرم
• نیم سرد و خشک شهرضا
• معتدل و خشک اصفهان میمه
• نسبتا گرم و خشک گاوخونی
• گرم و فراخشک نایین
• گرم و خشک کاشان
• گرم و فرا خشک کویر
• بسیار گرم و فراخشک خور
شهر اصفهان در محدودههای اقلیمی4 ، 5 و 7 قرار دارد.
تا ۱۳۹۸ ۲۰ ایستگاه پایش کیفی هوا در شهر اصفهان فعال بود که ۱۱ ایستگاه به اداره حفاظت محیط زیست و ۹ ایستگاه به شهرداری اصفهان و یک ایستگاه به اداره کل هواشناسی تعلق داشت. شهرستان اصفهان دارای ۴ ایستگاه سینوپک به نامهای ایستگاه سینوپک و جو بالی اصفهان، ایستگاه تحقیقات هواشناسی کشاورزی کبوترآباد، ایستگاه شرق اصفهان ) فرودگاه شهید بهشتی ( و ایستگاه ورزنه می باشد. همچنین دارای ۲ ایستگاه اقلیم شناسی است که عبارتند از: ایستگاه پالایشگاه اصفهان و ایستگاه تحقیقات جهاد کشاورزی رودشت. تعداد ایستگاه های باران سنجی شهرستان اصفهان ۲۱ ایستگاه است که عبارتند از: اصفهانک، براآن شمالی، براآن جنوبی، خمینی شهر، اسالم آباد شاتور، کلیشاد جلگه، هرند، کوهپایه، گیشی، یزدآباد، تودشک، فشارک، ورتون، جی و قهاب، کمندان، حیدرآباد، پیکان، مالواجرد، رامشه، اسفنداران و خارا.
... [مشاهده متن کامل]
میانگین سرعت باد غالب شرق اصفهان تقریباً 2/۳ متربرثانیه است.
مجموع بارش سالانه طبق آمار بلندمدت ۱۹۵۱ تا ۲۰۱۸ در ایستگاه اصفهان ۱۲۵ میلیمتر است.
برای تعیین اقلیم استان اصفهان با روشهای متداول به ۳ ناحیه عمده تقسیم می شود:
• ناحیه آب وهوای مدیترانه ای با زمستانهای سرد یا نواحی کوهستانی در غرب و جنوب غربی
• ناحیه آب وهوای نیمه خشک با زمستانهای نسبتاً سرد یا نواحی جلگه ای در مرکز و کویری در شمال
• ناحیه آب وهوای نیمه خشک با تابستانهای گرم یا نواحی کویری در شمال شرقی و شرق
• سرد و کوهستانی و پربارش فریدونشهر
• نیم سرد و نیم خشک فریدن، چادگان و تیران و کرون
• نیم سرد و نیم پربارش سمیرم
• نیم سرد و خشک شهرضا
• معتدل و خشک اصفهان میمه
• نسبتا گرم و خشک گاوخونی
• گرم و فراخشک نایین
• گرم و خشک کاشان
• گرم و فرا خشک کویر
• بسیار گرم و فراخشک خور
شهر اصفهان در محدودههای اقلیمی4 ، 5 و 7 قرار دارد.
تا ۱۳۹۸ ۲۰ ایستگاه پایش کیفی هوا در شهر اصفهان فعال بود که ۱۱ ایستگاه به اداره حفاظت محیط زیست و ۹ ایستگاه به شهرداری اصفهان و یک ایستگاه به اداره کل هواشناسی تعلق داشت. شهرستان اصفهان دارای ۴ ایستگاه سینوپک به نامهای ایستگاه سینوپک و جو بالی اصفهان، ایستگاه تحقیقات هواشناسی کشاورزی کبوترآباد، ایستگاه شرق اصفهان ) فرودگاه شهید بهشتی ( و ایستگاه ورزنه می باشد. همچنین دارای ۲ ایستگاه اقلیم شناسی است که عبارتند از: ایستگاه پالایشگاه اصفهان و ایستگاه تحقیقات جهاد کشاورزی رودشت. تعداد ایستگاه های باران سنجی شهرستان اصفهان ۲۱ ایستگاه است که عبارتند از: اصفهانک، براآن شمالی، براآن جنوبی، خمینی شهر، اسالم آباد شاتور، کلیشاد جلگه، هرند، کوهپایه، گیشی، یزدآباد، تودشک، فشارک، ورتون، جی و قهاب، کمندان، حیدرآباد، پیکان، مالواجرد، رامشه، اسفنداران و خارا.
