جعلیت

لغت نامه دهخدا

جعلیت. [ ج َ لی ی َ ] ( مص جعلی ) جعلی بودن. دروغین بودن. نااصل بودن. قرار گرفتن چیزی نااصل و بدلی بجای چیزی اصلی.
- جعلیت سندی ؛ اصالت نداشتن سند. دروغین و ساختگی بودن سند. در فرهنگ حقوقی ذیل اهم مزایای سند رسمی آمده است : تردید نسبت به اصالت سند ( رسمی بودن آن ) و مندرجات آن ممکن نیست مگر از راه ادعاء جعلیت آن... ( فرهنگ حقوقی تألیف جعفر لنگرودی ص 149 ).

فرهنگ فارسی

جعلی بودن دروغین بودن نا اصل بودن قرار گرفتن چیزی نا اصل و بدلی بجای چیزی اصلی .

پیشنهاد کاربران

بپرس