جعلقی. [ ج ُ ع َل ْ ل َ ] ( ص نسبی ) به اصطلاح لوطیان به معنی بسیار زبون بل مرادف حرام زاده است. ( آنندراج ). کمینه. ادنی. سفله . ( فرهنگنامه جدید تألیف رازی ص 40 ). || کسی را گویند که تعلیمی در دست گرفته به عادت فرنگیان چابک راه رود و لیکن از هنر آنها هیچگونه بهره نداشته باشد این صفت مرکب از حماقت و بلاهت است. ( مرآة البلهاء از راهنمای کتاب دوره پنجم ، شماره 4 - 5 ص 450 ).
