جعفریان رسول

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] رسول جعفریان در سال 1343 شمسی در خوراسگان از توابع اصفهان به دنیا آمد دوره دبستان را در زادگاهش گذراند سپس برای ادامه تحصیل به اصفهان آمد و دوره راهنمایی را در این شهر آغاز کرد. پس از چندی به دلیل علاقمندی اش به دروس دینی به مدرسه ذوالفقار رفت و مطالعه دروس جدید را در مدارس شبانه ادامه داد. در مدت اقامت در اصفهان، به صورت آزاد از مدارس دینی دیگری استفاده می کرد.
رسول جعفریان در سال 1357 و در آستانه پیروزی انقلاب، برای ادامه تحصیلات حوزوی، راهی شهر مقدس قم شد. نخست به مدرسه خان رفت و سپس در مدرسه رسالت، به ادامه تحصیل پرداخت.
وی در قم از درس اساتیدی چون حضرات آیات جوادی آملی، مصباح یزدی، ممدوحی، گرامی بهره برد. سال 58 با آثار و مؤسسه [[مصباح یزدی، محمد تقی|آیت الله مصباح یزدی آشنا شد و در کلاسها و دوره آموزشی آن مؤسسه شرکت کرد و با بازگشایی دانشگاهها، در سال 59 به تدریس معارف اسلامی و تاریخ اسلام در دانشگاههای اصفهان و تهران مشغول شد. در همین اوان آشنایی وی با بزرگانی چون حضرات آیات احمدی میانجی و روحانی و بخصوص سید جعفر مرتضی عاملی مطالعات تاریخی او را شکل داد و در ادامه از او مورخی محقق ساخت که در حوزه علمیه به این عنوان شهرت یافت.
استاد جعفریان در تحول تاریخ نگاری در حوزه علمیه و ایجاد مراکز علمی تاریخ، نقش مهمی ایفا کرد. مدیریت برخی این مراکز و گروههای علمی - پژوهشی و تأسیس کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران خدمتی بزرگ به تاریخ پژوهان و محققان و دانشجویان این رشته است.
وی هم اکنون ضمن تألیف و تحقیق و انتشار آثار جدید بخصوص در نشر مورخ که وابسته به کتابخانه تاریخ است، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و رئیس کتابخانه ملی مجلس است.
آثار استاد جعفریان فراوان است. اولین اثر او در سال 64 هجری شمسی با عنوان «پیش درآمدی بر شناخت تاریخ اسلام» منتشر شد، کتب متعدد او در زمینه تاریخ اسلام و تشیع و ایران و اخیراً درباره تاریخ معاصر ایران برای محققان این رشته ارزشمند و راهگشاست؛ اگرچه این آثار در حوزه تاریخ محدود نشده و علوم دیگر مرتبط با تاریخ را نیز در بر می گیرد.

دانشنامه آزاد فارسی

جعفریان، رسول (خوراسگانِ اصفهان ۱۳۴۳ش)
جعفریان، رسول
محقق و مورخ دینی معاصر ایرانی. وی تحصیلات حوزوی خود را در قم و تهران به پایان برد و از ۱۳۵۹ش، به کار تخصصی در عرصۀ تاریخ اسلام، تشیع و ایران پرداخت. جعفریان در حوزه ای وسیع در این باب به پژوهش پرداخت و به تدریج یکی از روحانیون پرکار معاصر در عرصۀ تاریخ نگاری شد. از وی تاکنون صدها مقاله و ده ها کتاب منتشر شده که مهم ترین کتاب وی جریان ها و سازمان های مذهبی سیاسی ایران (۱۳۲۰ـ۱۳۵۷ش) است. اکنون مدیر کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران در قم، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و رئیس کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی است. از آثارش: تاریخ سیاسی اسلام (۲ جلد)، دخالت انگلیس در واقعۀ مشروطه، تاریخ تشیع در ری، علل برافتادن صفویان، صفویه در عرصه دین و فرهنگ و سیاست (در ۳ جلد)، مجموعه مقالات (در ۱۶ جلد)، سلطان محمد خدابنده؛ تاریخ تشیع در ایران تا قرن دهم، برگ هایی از تاریخ حوزه علمیه قم؛ بحران آذربایجان (۱۳۲۴ و ۱۳۲۵ش)؛ شرح احوال و آثار فاضل هندی؛ آثار اسلامی مکه و مدینه؛ مناسبات فکری و فرهنگی معتزله و شیعه؛ مُرجئه: تاریخ و اندیشه؛ اندیشه تفاهم مذهبی در قرون ششم و هفتم هجری؛ سیرۀ رسول خدا (در ۲ جلد)؛ منابع تاریخی اسلام؛ جریان ها و سازمان های مذهبی ـ سیاسی ایران (۱۳۲۰ـ۱۳۵۷).

پیشنهاد کاربران

بپرس