جعفرخان زند

لغت نامه دهخدا

جعفرخان زند. [ ج َ ف َ ن ِ زَ ] ( اِخ ) هفتمین تن از امرای زندیه و برادرزاده کریمخان زند و پسر صادق خان زند است. ( 1199- 1203 هَ. ق. )

فرهنگ فارسی

هفتمین تن از امرای زندیه و برادر زاده کریمخان زند و پسر صادق خان زند است .

دانشنامه آزاد فارسی

جعفر خان زند ( ـ۱۲۰۳ق)
از پادشاهان زندیه (حک: ۱۱۹۹ـ۱۲۰۳ق)، پسر صادق خان زند. در امارت پدرش، به سرداری عراق منصوب شد و در اختلاف پدر با برادر مادری اش، علی مرادخان، نخست جانب پدر را گرفت و به اصفهان لشکر کشید، اما چندی بعد از پدر رنجیده و هم دست علی مرادخان شد و پس از مرگ علی مراد خان ، در اصفهان به سلطنت نشست (ربیع الاول ۱۱۹۹). چهار ماه بعد به شیراز رفت و آن جا را پایتختِ حکومت خود کرد. سلطنت وی با ستیزه جویی آقامحمدخان قاجار مواجه بود، چنان که تا ۱۲۰۲ق آقامحمدخان دو بار اصفهان را اشغال کرد و تا شیراز پیش رفت ، اما موفق به تسخیر آن جا نشد. جعفرخان در ۱۲۰۰ق مجدداً به اصفهان لشکر کشید و باقرخان خراسکانی را که علیه وی به آقامحمدخان قاجار یاری کرده بود در حبس انداخت و کشت. وی سرانجام به دست عده ای از خوانین زند به قتل رسید (۲۵ جمادی الاولی ۱۲۰۳ق). او مردی قوی اما بی تدبیر بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس