جعفر کوش آبادی. جعفر کوش آبادی ( ۱۳۲۰–۱۳۸۸ ) شاعر نوگرای معاصر بود. او به خصوص در دههٔ چهل، از چهره های شاخص نیمایی و شعر معترض و اجتماعی معاصر ایران بود. زبان شعر او ساده و به زبان کوچه و بازار نزدیک است، او شاعری متعهد به بیان مفاهیم اجتماعی - سیاسی در ساحت شعر است و در دهه های چهل و پنجاه شمسی مورد حمایت روشنفکران چپگرا بوده است. کوش آبادی پیش از انقلاب به خاطر همسویی با مارکسیست ها و درون مایه اعتراضی اشعارش زندانی شد. او با شعرهایی چون منظومهٔ حماسی «برخیز کوچک خان!» به شهرت رسید. در سال 1383 دفتر نخست کتاب «شعر متعهد ایران، چهره های شعر سلاح» نوشتۀ مهدی خطیبی به شعرهای او اختصاص یافت. در این کتاب مصاحبه ای درازدامن با او به نام «جعفر کوش آبادی به روایت جعفر کوش آبادی» هم دیده می شود. ناشر این کتاب انتشارات آفرینش است.
کوش آبادی که متولد تهران بود، بر اثر بیماری سرطان در سال ۱۳۸۸ در همین شهر درگذشت. او دو دختر و یک پسر دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکوش آبادی که متولد تهران بود، بر اثر بیماری سرطان در سال ۱۳۸۸ در همین شهر درگذشت. او دو دختر و یک پسر دارد.
wiki: جعفر کوش آبادی