[ویکی فقه] «جعفر زاهدی» در سال ۱۳۳۵ ق در مشهد زاده شد. نیاکان وی اهل بروجرد و مقیم مشهد بودند.
ادبیات عرب را نزد شیخ محمدتقی شاهرودی، شیخ محمدکاظم دامغانی، شیخ حسن هروی و ادیب دوم خواند و سطح را در محضر شیخ هاشم و شیخ مجتبی قزوینی فراگرفت.
تدریس
وی که از محضر بزرگان به فراگیری درس خارج استمداد نموده بود، از سال ۱۳۳۷ ش به تدریس در دانشکده معقول و منقول (الهیات) دانشگاه فردوسی مشهد پرداخت و شاگردان بسیاری را تربیت کرد و به دلیل داشتن مقام ارجمند علمی، موفق به دریافت اجازه روایی از عالمان زیادی شد. از سال ۱۳۵۶ ق در مدرسه نواب و خیرات خان به تدریس فقه، اصول، تفسیر و حکمت پرداخت و کتاب های آموزنده بسیاری را نگاشت. سرانجام بعد گذشت بیش از ۸ دهه از عمر مبارکش، در سال ۱۴۱۹ ق برابر با ۱۳۷۷ ش، در سن ۸۴ سالگی در مشهد به سرای باقی شتافت.
ادبیات عرب را نزد شیخ محمدتقی شاهرودی، شیخ محمدکاظم دامغانی، شیخ حسن هروی و ادیب دوم خواند و سطح را در محضر شیخ هاشم و شیخ مجتبی قزوینی فراگرفت.
تدریس
وی که از محضر بزرگان به فراگیری درس خارج استمداد نموده بود، از سال ۱۳۳۷ ش به تدریس در دانشکده معقول و منقول (الهیات) دانشگاه فردوسی مشهد پرداخت و شاگردان بسیاری را تربیت کرد و به دلیل داشتن مقام ارجمند علمی، موفق به دریافت اجازه روایی از عالمان زیادی شد. از سال ۱۳۵۶ ق در مدرسه نواب و خیرات خان به تدریس فقه، اصول، تفسیر و حکمت پرداخت و کتاب های آموزنده بسیاری را نگاشت. سرانجام بعد گذشت بیش از ۸ دهه از عمر مبارکش، در سال ۱۴۱۹ ق برابر با ۱۳۷۷ ش، در سن ۸۴ سالگی در مشهد به سرای باقی شتافت.
wikifeqh: جعفر_زاهدی