جعشم
لغت نامه دهخدا
جعشم. [ ج َ / ج ُ ش َ ] ( ع ص ) مرد کوتاه سطبر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). کوتاه بدن. ( مهذب الاسماء ). || مرد دراز فربه. از لغات اضداد است. ( منتهی الارب ). جعشوش.
جعشم. [ ج َ ش َ ] ( اِخ ) ابن خلیبةبن جعشم صدفی صحابی بود و غزوه حدیبیه و فتح مصر را دید و در این خبر اختلافست. بلاذری از ابن الکلبی نقل کرده که جعاشمه تیره یی بوده اند از حضرموت. ( تاج العروس ) ( منتهی الارب ).
جعشم. [ ج َش َ ] ( اِخ ) سراقةبن مالک مکنی به ابوسفیان المدلجی.صحابی بود و پس از طائف اسلام آورد. ( تاج العروس ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید