جعراء

لغت نامه دهخدا

جعراء. [ ج َ ] ( ع اِ ) کون. ( منتهی الارب ). مقعد. نشستنگاه آدمی و دیگر حیوانات. || گروه مردم. ( منتهی الارب ).

جعراء. [ ج َ ] ( اِخ ) لقب قبیله بنی عنبربن عمروبن تمیم است. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس