جعد مویان

لغت نامه دهخدا

جعدمویان. [ ج َ ] ( اِ مرکب ) ج ِ جعدموی. دارندگان موی مجعد. آنان که موی مرغول و پرچین وشکن دارند :
جعدمویانت جعد کنده همی
ببریده برون تو پستان.

رودکی.

صد از جعدمویان زرین کمر
صد اسب گرانمایه با ساز زر.

فردوسی.

جمع جعد موی . دارندگان موی مجعد آنان که موی مرغول و پر چین و شکن دارند .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید