جعب

لغت نامه دهخدا

جعب. [ ج َ ] ( ع مص ) برکندن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || بیفکندن. ( تاج المصادر بیهقی ). افکندن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). هوکندن. ( زوزنی ). || برگردانیدن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). || فراهم آوردن. جمع کردن. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( زوزنی ). || تیردان ساختن. ترکش ساختن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
جعب. [ ج َ] ( ع اِ ) توده پشک شتر و گوسپند. ( ناظم الاطباء ).
جعب.[ ج ُ ] ( ع اِ ) آنچه مسترخی و فروهشته باشد از زیر ناف تا استخوان دبر. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

آنچه مسترخی و فروهشته باشد از زیر ناف تا استخوان دبر .

پیشنهاد کاربران

بپرس