جعاوید

لغت نامه دهخدا

جعاوید. [ ج َ ] ( ع اِ ) چیزی زردرنگ خشک و بسته به اندک نرمی و تری که از سوراخ پستان برآیدپیش از برآمدن فله. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس