جشیب

لغت نامه دهخدا

جشیب. [ ج َ ] ( ع ص ) جامه درشت و خشن. || هر چیز درشت و خشن. || خوراک بدمزه. || آدم بدخوراک. || نان بی نان خورش. ( منتهی الارب ).

جشیب. [ ج َ ] ( اِخ ) ( بنی... ) بطنی است از عرب. ( تاج العروس ).

فرهنگ فارسی

بطنی است از عرب

پیشنهاد کاربران

بپرس