جسم سلولی

دانشنامه عمومی

جسم سلولی ( پریکاریون یا سوما هم به آن گفته می شود ) به جسم سلولی نورون ها که حاوی هسته و بیشتر ارگانلها است گفته می شود. اندازه اجسام سلولی گوناگون است ( بین ۴ تا۱۳۵ میکرون ) . آنها به شکل های گرد، ستاره ای، هرمی و گاه گلابی دیده می شوند. جسم سلولی نورون ها معمولاً دارای هسته های درشت اند که درون آنها یک یا چند هستک وجود دارند. دلیل درشت بودن هسته در نورون ها این است که این سلول ها تقسیم نمی شوند. نورون ها افزون بر اندامک های رایج سیتوپلاسمی مانند دستگاه گلژی و میتوکندری دارای ویژگی های دیگری نیز می باشند مانند وجود دانه های نیسل در جسم سلولی که دانه هایی بازوفیلیک هستند. مقدار این ذرات در نورون های حرکتی بیش از نورون های حسی است. ویژگی دیگر وجود رشته های نوروفیلامان یا نوروفیبریل در سیتوپلاسم دندریت ها و آکسون هاست. احتمالاً نوروفیلامان ها به انتقال وزیکول ها در طول رشته های عصبی و انتقال موادی مثل یونها و متابولیت ها کمک می کنند. نوروفیلامان ها از اجزای اصلی اسکلت سلولی و مسئول حفظ شکل سلول به ویژه آکسون هستند. [ ۱]
نورونها گاه محتوی رنگدانه هایی می باشند مانند ملانین در هسته سیاه واقع در مغز میانی یا رنگدانه های محتوی آهن در هسته گلوبوس پالیدوس و همچنین در هسته قرمز. [ ۲]
جسم سلولی نورون ها اغلب به صورت فشرده درون گره های عصبی یا گانگلیون ها قرار دارند. این گره ها هم در دستگاه عصبی پیرامونی ( PNS ) به نام گانگلیون های حسی - حرکتی هم درون دستگاه عصبی مرکزی ( CNS ) به نام هسته وجود دارند. [ ۳]
عکس جسم سلولیعکس جسم سلولی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس