جزیره پتر یکم ( به نروژی: Peter I Øy ) یک جزیره آتشفشانی غیرمسکونی در دریای بلینگسهاوزن است که در فاصله ۴۵۰ کیلومتری از جنوبگان قرار گرفته. این جزیره به عنوان یک قلمروی وابسته مورد ادعای نروژ است و به همراه سرزمین شهبانو ماود و جزیره بووه یکی از سه سرزمین وابسته به نروژ در جنوبگان و زیرجنوبگان را تشکیل می دهد. جزیره پتر یکم ۱۱ کیلومتر در ۱۹ کیلومتر طول و ۱۵۶ کیلومتر مربع مساحت دارد. بلندترین نقطه این جزیره، قله لارس کریستنسن نام دارد که ارتفاع آن ۱۶۴۰ متر است. محدوده اطراف این جزیره در بیشتر طول سال مملو از یخ شناور است که دسترسی به آن را بسیار مشکل می کند. حیات جانوری این جزیره از پرندگان دریای و خوک دریایی تشکیل شده است.
جزیره پتر یکم اولین بار توسط فابین گوتلیب فن بلینگسهاوزن در ۲۱ ژانویه ۱۸۲۱ مشاهده شد و به دنبال پتر یکم روسیه نام گذاری شد. اما در ۲ فوریه ۱۹۲۹ دو نروژی بری اولین بار بر روی این جزیره پا گذاشتند و آن را بخشی از قلمرو نروژ خواندند. نروژ در سال ۱۹۳۱ این جزیره را رسماً به قلمرو خود ملحق کرد. در سال ۱۹۶۱ جزیره پتر یکم تحت پیمان نامه جنوبگان درآمد. از سال ۱۹۸۷ یک ایستگاه هواشناسی خودکار در این جزیره نصب شده است.
جزیره پیتر یکم یک جزیره آتشفشانی است که در ۴۵۰ کیلومتری سواحل الزورث سرزمین قاره جنوبگان و حدود ۱۴۰۰ کیلومتر در جنوب غربی جزیره اسمیت، نزدیکترین جزایر شتلند جنوبی، واقع شده است. مساحت آن ۱۵۴ کیلومتر مربع است. این جزیره تقریباً به طور کامل با یخچال های طبیعی پوشیده شده و حدود ۹۵ درصد از سطح آن را یخ پوشانده است.
اطراف جزیره یک جبهه یخی به ارتفاع ۴۰ متر با صخره های عمودی است. امتداد طولانی کلاهک های یخی با رخنمون های سنگ تکمیل می شود. فرود با هواگرد فقط در سه نقطه امکان پذیر است و فقط در دوره کوتاهی از سال که جزیره توسط یخ های بسته احاطه نشده است. این فرودها در سمت غربی در دماغه اینگرید، شبه جزیره ای که خلیج های نوروگیا و سانده فیورد را تقسیم می کند، انجام می شود. روی دماغه چند نوار باریک ساحلی قرار دارد که برای فرود مناسب است. ساحل نوروگیا تنها ۴ متر عرض دارد و از طریق طاق طبیعی تزارپورتن ( دروازه تزار ) وارد آن می شوند. در سمت غربی یک فلات قرار دارد، در حالی که سواحل شمالی و جنوبی دارای پهنه های یخی هستند. ضلع شرقی شیب دارترین است و دارای دو ستون صخره ای با قله های صاف در دریا است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفجزیره پتر یکم اولین بار توسط فابین گوتلیب فن بلینگسهاوزن در ۲۱ ژانویه ۱۸۲۱ مشاهده شد و به دنبال پتر یکم روسیه نام گذاری شد. اما در ۲ فوریه ۱۹۲۹ دو نروژی بری اولین بار بر روی این جزیره پا گذاشتند و آن را بخشی از قلمرو نروژ خواندند. نروژ در سال ۱۹۳۱ این جزیره را رسماً به قلمرو خود ملحق کرد. در سال ۱۹۶۱ جزیره پتر یکم تحت پیمان نامه جنوبگان درآمد. از سال ۱۹۸۷ یک ایستگاه هواشناسی خودکار در این جزیره نصب شده است.
جزیره پیتر یکم یک جزیره آتشفشانی است که در ۴۵۰ کیلومتری سواحل الزورث سرزمین قاره جنوبگان و حدود ۱۴۰۰ کیلومتر در جنوب غربی جزیره اسمیت، نزدیکترین جزایر شتلند جنوبی، واقع شده است. مساحت آن ۱۵۴ کیلومتر مربع است. این جزیره تقریباً به طور کامل با یخچال های طبیعی پوشیده شده و حدود ۹۵ درصد از سطح آن را یخ پوشانده است.
اطراف جزیره یک جبهه یخی به ارتفاع ۴۰ متر با صخره های عمودی است. امتداد طولانی کلاهک های یخی با رخنمون های سنگ تکمیل می شود. فرود با هواگرد فقط در سه نقطه امکان پذیر است و فقط در دوره کوتاهی از سال که جزیره توسط یخ های بسته احاطه نشده است. این فرودها در سمت غربی در دماغه اینگرید، شبه جزیره ای که خلیج های نوروگیا و سانده فیورد را تقسیم می کند، انجام می شود. روی دماغه چند نوار باریک ساحلی قرار دارد که برای فرود مناسب است. ساحل نوروگیا تنها ۴ متر عرض دارد و از طریق طاق طبیعی تزارپورتن ( دروازه تزار ) وارد آن می شوند. در سمت غربی یک فلات قرار دارد، در حالی که سواحل شمالی و جنوبی دارای پهنه های یخی هستند. ضلع شرقی شیب دارترین است و دارای دو ستون صخره ای با قله های صاف در دریا است.
wiki: جزیره پتر یکم