جزیره اینگانو

جزیره اینگانو در حدود ۱۰۰ کیلومتری جنوب غربی سوماترا، اندونزی است. این یکی از ۹۲ جزیره خارج از اندونزی است.
این جزیره از شرق به غرب طولی برابر ۳۵ کیلومتر و از شمال به جنوب طولی برابر ۱۶ کیلوتر دارد. مساحت این جزیره ۴۰۲٫۶ کیلومتر مربع می باشد.
متوسط ارتفاع این جزیره حدود ۱۰۰ متر ( ۳۳۰ فوت ) و بالاترین نقطه آن ۲۸۱ متر ( ۹۲۲ فوت ) است.
به لحاظ سیاسی یک منطقه از استان بنگکولو اندونزی است. سه شهر بزرگ این جزیره عبارتند از ز Barhau , Kabuwe و Kayaapu.
براساس آمار اندونزی این جزیره در سال ۱۹۸۹ جمعیتی برابر با ۱۴۲۰ نفر جمعیت داشت. این تعداد، تا سال ۱۹۹۴ به حدود ۱۶۳۵ افزایش می یابد، که ۶۴ درصد از مردم از نژاد Engganese people هستند.
شش روستا در جزیره اینگانو وجود دارد که همه آنها در کنار تنها جاده اصلی در ساحل شمال شرقی جزیره واقع شده اند.
• Kayaapu
• Kaana
• Malakoni
• Apoho
• Meok
• Banjarsari
در سه روستای Malakoni, Apoho، و Meok بومیان اینگانو بیشترین جمعیت و در سه روستای دیگر جمعیت مهاجران بیشتر است. از Kayaapu و Malakoni کشتی به سمت بنگکولو وجود دارد.
جزیره کوچکی که در کنار Kahyapu وجود دارد به نام "Pulau Dua" ( جزیره دوم ) نامگذاری شده است. در Pulau Dua فقط یک مکان برای صرف شب وجود دارد.
برخی از گزارشها اولیه حاکی از تماس با معامله گران پرتغالی است. اما اولین گزارش منتشر شده دربارهٔ جزیره از Cornelis de Houtman، در تاریخ ۵ ژوئن ۱۵۹۶ است.
در سال ۱۷۷۱، چارلز میلر موفق به فرود در جزیره و ملاقات با جمعیت بومی شد؛ و دربارهٔ آنجا می نویسد:
آنها بلند و باهوش هستند؛ مردان به طور کلی حدود پنج تا هشت فوت یا ده اینچ بالا هستند؛ اما زنان کوتاه تر و باهوش تر هستند. آنها از رنگ قرمز هستند و دارای موی سیاه هستند و مردان موهایشان را کوتاه می کنند، اما زنان موهایشان را رشد طولانی را می دهند و در دایره بالای سرشان به صورت بسیار مرتب قرار می گیرند. مردان به طور کامل برهنه هستند، و زنان با کمی از برگ های خیار خود را می پوشند. به نظر می رسید آنها کشتی ما را با دقت نگاه می کردند؛ اما بیشتر از انگیزه خلع سلاح است تا از کنجکاوی.
تعدادی از گونه های گیاهی و جانوری بومی در این جزیره وجود دارد؛ که شامل انواع پرنده Enggano thrush , Enggano imperial pigeon، مینای گوشواره ای جزیره اینگانو، اینگانوی چشم سفید است.