جزیره الخور

جزیرهٔ الخور ( عربی: جزیرة الخور ) , که با نام های جزیرهٔ بن غانم و جزیرهٔ ارغوانی نیز شناخته می شود، جزیره ای واقع در شهرداری الخور در ساحل شمال شرقی قطر است که تنها سایت باستان شناسی کشور قطر محسوب می شود و قدمت سکونت در آن به هزارهٔ دوم پیش از میلاد می رسد. [ ۱] چهار دورهٔ اصلی سکونت انسانی در این جزیره وجود دارد که قدمت آنها به اوایل سال ۲۰۰۰ پیش از میلاد تا اواخر ۱۹۰۰ پس از میلاد بازمی گردد. این جزیره بیشتر به دلیل آنکه محل فعالیت صنعت رنگ بنفش در دورهٔ کاسیان در هزارهٔ دوم پیش از میلاد بود شناخته شده است. [ ۲] مأموریت باستان شناسی فرانسه در قطر، به رهبری ژاک تیکسیر، این مکان را در سال ۱۹۷۶ کشف کرد. [ ۳]
جزیرهٔ الخور تقریباً در ۵۰ کیلومتری شمال دوحه واقع شده است و توسط یک مسیر خاکی که از تعدادی نهر می گذرد به خاک اصلی کشور متصل می شود. [ ۴]
این جزیره با مساحت ۱٫۶۷ کیلومتر مربع در ضلع شرقی یک خلیج پناه گرفته است که مشرف به شهر الخور است. عرض خلیج از ۲٫۲ تا ۶٫۵ کیلومتر متغیر است. در انتهای جنوبی آن توسط کانالی به عرض تقریباً ۷۵۰ متر به دریای آزاد متصل می شود. مانگروهای زیادی ( «حرا» ) در سواحل جنوب شرقی و شرقی آن یافت می شوند. هیچ آب آشامیدنی در جزیره کشف نشده اما منابع شناخته شده در نزدیکی آن هستند. [ ۲]
سنگ آهک های متعددی را می توان در اینجا مشاهده کرد که بلندترین آنها تقریباً ۸٫۵ متر ( ۲۸ فوت ) است. در ساحل، سازندهای شکننده و همسطح سنگ ساحلی وجود دارد که بر روی آنها پوسته های مختلف حلزون دریایی وجود دارد. در حالی که رخنمون های نسبتاً مرتفع حاوی آثاری از سازه های دست ساز مانند تپه های تدفین هستند، اکثریت قریب به اتفاق اکتشافات باستان شناسی در مناطق سطح اطراف این رخنمون ها انجام شده است. [ ۲]