ابوموسی یکی از جزایر ایران در خلیج فارس است که از توابع شهرستان ابوموسی در استان هرمزگان می باشد. مساحت ابوموسی که در ۲۶ درجهٔ خط عرض شمالی و در ۵۵ درجهٔ خط طول شرقی واقع شده است، حدود ۱۲ کیلومتر مربع است. فاصله میان این جزیره و جزایر تنب به دلیل عمق مناسب آب، تنها مسیر قابل کشتیرانی برای نفتکش های بزرگ است. ابوموسی جنوبی ترین جزیره ایرانی خلیج فارس و نزدیک ترین آنها به خط استوا است. آب و هوای ابوموسی بسیار گرم، مرطوب و شرجی است و در طول سال تنوع آب و هوایی چندانی تجربه نمی کند. ابوموسی دارای فرودگاه و اسکله است. پروازهای مسافری منظمی از بندرعباس به فرودگاه ابوموسی صورت می گیرد و همچنین شناورهای مسافری از بندرلنگه هفته ای دو تا سه بار به این جزیره تردد دارند.
... [مشاهده متن کامل]
جزیره ابوموسی به عنوان یکی از جزایر سه گانه ایرانی بخشی از استان هرمزگان در مالکیت و کنترل ایران است؛ با این حال، امارات متحده عربی بر آن ادعای مالکیت می کند و آن را بخشی از امارت شارجه می داند. ایران همواره بر حق حاکمیت بی چون و چرا بر این جزیره تأکید کرده است. در حال حاضر اکثریت جمعیت ابوموسی را شهروندان ایران تشکیل می دهند و اقلیتی اماراتی در آن زندگی می کنند. ایران به واسطه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش ایران در جزیره ابوموسی حضور نظامی دارد. پلیس محلی شارجه از زمان تفاهم نامه ۱۹۷۱، پاسگاهی در این جزیره دارد.
امارات متحده عربی از اقدام ایران در گشایش دو دفتر دریایی در جزیره ابوموسی به سازمان ملل متحد شکایت کرد و این اقدام تهران را نقض تفاهم نامه دو کشور خوانده است.
به گزارش خبرگزاری رسمی امارات، وام، دولت امارات متحده عربی در نامه ای به بن کی مون، دبیرکل سازمان ملل نوشته است: «اقدام غیر مشروع ایران نقض یادداشت تفاهم امضا شده و تلاشی به منظور تغییر وضعیت قانونی این جزیره است. »
پس از خروج بریتانیا از منطقه در سال ۱۹۷۱ و براساس توافقنامه ای که در این سال به امضا رسید مالکیت جزایر تنب کوجک و بزرگ و ابوموسی به ایران واگذار شد. در آن سال ۱۹۷۱ ایران یک روز پیش از آنکه امارات از تحت الحمایگی بریتانیا خارج شود، براساس توافق سه جانبه با امیر نشین شارجه و بریتانیا نیروهای خود را در جزیره ابوموسی مستقر کرد.
اما در سال های گذشته، امارات و کشورهای حاشیه خلیج فارس اعلام کرده اند که این جزایر متعلق به امارات است.
... [مشاهده متن کامل]
جزیره ابوموسی به عنوان یکی از جزایر سه گانه ایرانی بخشی از استان هرمزگان در مالکیت و کنترل ایران است؛ با این حال، امارات متحده عربی بر آن ادعای مالکیت می کند و آن را بخشی از امارت شارجه می داند. ایران همواره بر حق حاکمیت بی چون و چرا بر این جزیره تأکید کرده است. در حال حاضر اکثریت جمعیت ابوموسی را شهروندان ایران تشکیل می دهند و اقلیتی اماراتی در آن زندگی می کنند. ایران به واسطه سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و ارتش ایران در جزیره ابوموسی حضور نظامی دارد. پلیس محلی شارجه از زمان تفاهم نامه ۱۹۷۱، پاسگاهی در این جزیره دارد.
امارات متحده عربی از اقدام ایران در گشایش دو دفتر دریایی در جزیره ابوموسی به سازمان ملل متحد شکایت کرد و این اقدام تهران را نقض تفاهم نامه دو کشور خوانده است.
به گزارش خبرگزاری رسمی امارات، وام، دولت امارات متحده عربی در نامه ای به بن کی مون، دبیرکل سازمان ملل نوشته است: «اقدام غیر مشروع ایران نقض یادداشت تفاهم امضا شده و تلاشی به منظور تغییر وضعیت قانونی این جزیره است. »
پس از خروج بریتانیا از منطقه در سال ۱۹۷۱ و براساس توافقنامه ای که در این سال به امضا رسید مالکیت جزایر تنب کوجک و بزرگ و ابوموسی به ایران واگذار شد. در آن سال ۱۹۷۱ ایران یک روز پیش از آنکه امارات از تحت الحمایگی بریتانیا خارج شود، براساس توافق سه جانبه با امیر نشین شارجه و بریتانیا نیروهای خود را در جزیره ابوموسی مستقر کرد.
اما در سال های گذشته، امارات و کشورهای حاشیه خلیج فارس اعلام کرده اند که این جزایر متعلق به امارات است.
