جزوری
لغت نامه دهخدا
جزوری. [ ج َ ] ( اِخ ) لقب قیلة دختر عامربن مالک بن مصطلق بن سعدبن خزاعه. وی از جهت بزرگ تنی ملقب به جزوری شد. او مادر اسدبن هاشم بن عبدمناف و جده مادری فرزندان ابوطالب بن عبدالمطلب بود، زیرا مادر آنها فاطمه بنت اسد بود و هر کس که به وی منتسب باشد او را جزوری گویند. ( از لباب الانساب ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید