جزع بقرانی

لغت نامه دهخدا

جزع بقرانی. [ ج َ ع ِ ؟ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی جزع است که گرانبهاترین و کمیاب ترین اقسام آن بشمار است و خطوط مستقیم و بدون اعوجاجی بر آن کشیده شده و صفائح آن متراکم بر رویهم به انتهامیرسد و استواء نهایات آن دلیل استواء سطح و صفحه آن باشد. رجوع به جزع و الجماهر بیرونی ص 175 شود.

فرهنگ فارسی

نوعی جزع است که گرانبهاترین و کمیاب ترین اقسام آن بشمار است و خطوط مستقیم و بدون اعوجاجی بر آن کشیده شده و صفائح آن متراکم بر رویهم بانتها میرسد و استوائ نهایات آن دلیل استوائ سطح و صفحه آن باشد .

پیشنهاد کاربران

نوعی از عقیق یا سنگ قیمتی یمانی که مشابه آن را در ایران سلیمانی و باباقوری ( باباغوری ) می گویند و نوع بی عیب و نقص و با کیفیت آن نادر و گرانقیمت است

بپرس