[ویکی نور] ابوعبدالله محمد بن مجدالدین بن ابی اسحاق ابراهیم، معروف به ابن جزری و ملقب به شمس الدین (658 - 739ق)، مورخ دمشقی بوده است.
شرح حال جامع وی را ابومحمد قاسم بن محمد برزالی، از معاصران و دوستان نزدیک او نوشته است (این شرح حال در آخر کتاب تاریخ ابن جزری، نسخه مضبوط در کتابخانه کوپریلی ترکیه آمده و عباس عزاوی آن را در مجله مجمع العلمی العربی دمشق، شم 19، 1944م، ص 524 - 530 منتشر کرده است).
به نوشته برزالی، ابن جزری در دمشق زاده شد و در بیرون دمشق درگذشت و در گورستان باب الصغیر به خاک سپرده شد. اینکه ابن حجر می گوید وی در واسط درگذشته است، ظاهراً بی اساس است.
ابن جزری مقدمات علوم را در زادگاه خود فراگرفت و از عالمان آن دیار مانند: فخرالدین بن بخاری، تقی الدین بن واسطی، عزالدین فاروثی و دیگر شیوخ دمشق استماع حدیث کرد، سپس به قاهره و اسکندریه رفت و از دانشمندان آن دیار مانند شرف الدین دمیاطی، شهاب الدین ابرقوهی، شریف تاج الدین عراقی، تقی الدین بن دقیق العید و جز آنان حدیث شنید و استفاده کرد.
ابن جزری سرانجام به زادگاه خود بازگشت و مدت 60 سال در دمشق نزد قاضیان در محاکم قضایی به کار شهادت دادن پرداخت.
وی از بهترین شهود عادل بشمار می رفت تا جایی که شهادت او بدون وجود شهود دیگر پذیرفته می شد، اما هنگامی که از طرف حکومت به او پیشنهاد شد که در تقویم املاک شرکت کند، سرباززد و هرگز به خدمت دیوان درنیامد. برزالی وی را راست گو، عادل و امین دانسته و ذهبی متدین و باوقار. صفدی نیز او را سلیم النفس و نیک گفتار، و ابن حجر دوستدار صالحان دانسته است.
شرح حال جامع وی را ابومحمد قاسم بن محمد برزالی، از معاصران و دوستان نزدیک او نوشته است (این شرح حال در آخر کتاب تاریخ ابن جزری، نسخه مضبوط در کتابخانه کوپریلی ترکیه آمده و عباس عزاوی آن را در مجله مجمع العلمی العربی دمشق، شم 19، 1944م، ص 524 - 530 منتشر کرده است).
به نوشته برزالی، ابن جزری در دمشق زاده شد و در بیرون دمشق درگذشت و در گورستان باب الصغیر به خاک سپرده شد. اینکه ابن حجر می گوید وی در واسط درگذشته است، ظاهراً بی اساس است.
ابن جزری مقدمات علوم را در زادگاه خود فراگرفت و از عالمان آن دیار مانند: فخرالدین بن بخاری، تقی الدین بن واسطی، عزالدین فاروثی و دیگر شیوخ دمشق استماع حدیث کرد، سپس به قاهره و اسکندریه رفت و از دانشمندان آن دیار مانند شرف الدین دمیاطی، شهاب الدین ابرقوهی، شریف تاج الدین عراقی، تقی الدین بن دقیق العید و جز آنان حدیث شنید و استفاده کرد.
ابن جزری سرانجام به زادگاه خود بازگشت و مدت 60 سال در دمشق نزد قاضیان در محاکم قضایی به کار شهادت دادن پرداخت.
وی از بهترین شهود عادل بشمار می رفت تا جایی که شهادت او بدون وجود شهود دیگر پذیرفته می شد، اما هنگامی که از طرف حکومت به او پیشنهاد شد که در تقویم املاک شرکت کند، سرباززد و هرگز به خدمت دیوان درنیامد. برزالی وی را راست گو، عادل و امین دانسته و ذهبی متدین و باوقار. صفدی نیز او را سلیم النفس و نیک گفتار، و ابن حجر دوستدار صالحان دانسته است.
wikinoor: جزری،_محمد_بن_ابراهیم