جزر و مد زمین

جزر و مد زمین ( انگلیسی: Earth tide ) که همچنین به نام های جزر و مد جامد زمین، جزر و مد پوسته، جزر و مد بدنه یا پیکر زمین نیز شناخته می شود - جابجایی سطح جامد زمین ناشی از گرانش ماه و خورشید است. جزء اصلی آن دارای دامنه سطح متر در دوره های ( نیم روزه ) حدود ۱۲ ساعت و بیشتر است. بزرگترین اجزای جزر و مد زمین نیمه روزانه هستند، اما دوره های روزانه، نیمه سالانه و دو هفته ای قابل توجهی نیز وجود دارد. اگرچه نیروی گرانشی که باعث جزر و مد زمین و جزر و مد اقیانوس ها می شود یکی است، اما واکنش ها به آن کاملاً متفاوت است.
بزرگترین از نیروهای گرانشی تناوبی از ماه است، اما نیروی خورشید نیز دارای اهمیت است. تصاویر اینجا نیروی جزر و مدی ماه را هنگامی که ماه مستقیماً در ۳۰ درجه شمالی ( یا ۳۰ درجه جنوبی ) ظاهر می شود نشان می دهد. این الگو با ناحیه قرمزی که به سمت ماه ( یا مستقیماً دور آن ) است ثابت می ماند. قرمز نشان دهندهٔ کشش به سمت بالا، آبی کشش به سمت پایین است. برای مثال، اگر ماه مستقیماً بیش از ۹۰ درجه غربی ( یا ۹۰ درجه شرقی ) باشد، مناطق قرمز در مرکز نیمکره شمالی غربی، در سمت راست بالا قرار دارند. قرمز بالا، آبی پایین. برای مثال، اگر ماه مستقیماً بیش از ۹۰ درجه غربی ( ۹۰ درجه شرقی ) باشد، مرکز ناحیه قرمز ۳۰ درجه شمالی، ۹۰ درجه غربی و ۳۰ درجه جنوبی، ۹۰ درجه شرقی است، و مرکز نوار مایل به آبی از بزرگ پیروی می کند. دایره ای با فاصلهٔ مساوی از آن نقاط در عرض جغرافیایی ۳۰ درجه یک قلهٔ قوی، یک بار در هر روز قمری رخ می دهد که نیروی روزانه قابل توجهی را در آن عرض جغرافیایی ایجاد می کند. در امتداد خط استوا، دو قله ( و فرورفتگی ) با اندازه مساوی نیروی نیمه روزانه ایجاد می کنند.