جزبه دار

لغت نامه دهخدا

جزبه دار. [ ج َ زَ ب َ / ب ِ ] ( نف مرکب ) در تداول عامه ، آنکه دارای حالتی است که جلب ترس و احترام کند. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به جزبه شود.

فرهنگ فارسی

در تداول عامه آنکه دارای حالتی است که جلب ترس و احترام کند .

پیشنهاد کاربران

بپرس