جزایر آمرزیدگان. جزایر آمرزیدگان (Islands of the Blessed)
در اساطیر یونان، سرزمین های واقع در منتهی الیه بخش غربی جهان، نزدیک اوکنائوس۱ (رودی که براساس عقیدۀ رایج، دور زمین جریان داشت). پهلوانان۲ و دیگر موجودات زمینی که خدایان به آنان علاقه داشتند پس از مرگ به آن جا گسیل می شدند تا از لذت حیات اُخروی بهره مند شوند، یا در زمان حیات به آن جزایر فرستاده می شدند تا عمر جاودان یابند. هومر این جزایر را با الوسیوم۳ همانند می دانست که بعدها به بهشتی جداگانه در هادِس۴ (جهان زیرین) تبدیل شد. اعتقاد به بهشتی افسانه ای یا حیات پس از مرگ در جهان غرب، در میان بسیاری از ملل یافت می شود. در باور مصریان باستان، جهان زیرین، که الهه۵ ای به نام آمِنتت۶ بر آن حکومت می کرد، در غرب واقع بود؛ بابلیان نیز به جزیرۀ کوچکی عقیده داشتند که جایگاه آمرزیدگان بود و چهار رود آن را احاطه کرده بود. افلاطون، فیلسوف یونانی، در تیمایوس۷ و کریتیاس۸، داستانی را به نقل از کاهنان مصری حکایت می کند که در آن از جزیره ـ قاره ای آرمانی به نام آتلانتیس۹ سخن رفته است. این قاره در اقیانوس غربی واقع بوده و در دریا فرورفته است. جزیره های باقی مانده از آن را جزایر سعادتمندان۱۰ می نامیدند، که نام دیگر جزایر آمرزیدگان بود. در اساطیر سِلتی نیز از آوالونِ۱۱ آرتور شاه۱۲ یاد شده، که سرزمین جوانی و تندرستی است. سرزمین آرزوها۱۳، بهشتی جادویی در عالم دیگر، که کورمک۱۴، شاه ایرلند، و برندان مقدس۱۵، رهبر فرقۀ اخوت راهبان کلانفرت۱۶، در بخش غربی ایرلند، از آن دیدار کرده اند؛ سفر افسانه ای آن دو را با قایق درازی از پوست گاو، موسوم به کارا۱۷، در حکم نخستین سفر اروپاییان به امریکا تفسیر کرده اند.
OceanusheroElysiumHadesgoddessAmentetTimaeusCritiasAtlantisFortunate IslesAvalonKing ArthurLand of PromiseCormacSt. BrendanClonfertCurragh
در اساطیر یونان، سرزمین های واقع در منتهی الیه بخش غربی جهان، نزدیک اوکنائوس۱ (رودی که براساس عقیدۀ رایج، دور زمین جریان داشت). پهلوانان۲ و دیگر موجودات زمینی که خدایان به آنان علاقه داشتند پس از مرگ به آن جا گسیل می شدند تا از لذت حیات اُخروی بهره مند شوند، یا در زمان حیات به آن جزایر فرستاده می شدند تا عمر جاودان یابند. هومر این جزایر را با الوسیوم۳ همانند می دانست که بعدها به بهشتی جداگانه در هادِس۴ (جهان زیرین) تبدیل شد. اعتقاد به بهشتی افسانه ای یا حیات پس از مرگ در جهان غرب، در میان بسیاری از ملل یافت می شود. در باور مصریان باستان، جهان زیرین، که الهه۵ ای به نام آمِنتت۶ بر آن حکومت می کرد، در غرب واقع بود؛ بابلیان نیز به جزیرۀ کوچکی عقیده داشتند که جایگاه آمرزیدگان بود و چهار رود آن را احاطه کرده بود. افلاطون، فیلسوف یونانی، در تیمایوس۷ و کریتیاس۸، داستانی را به نقل از کاهنان مصری حکایت می کند که در آن از جزیره ـ قاره ای آرمانی به نام آتلانتیس۹ سخن رفته است. این قاره در اقیانوس غربی واقع بوده و در دریا فرورفته است. جزیره های باقی مانده از آن را جزایر سعادتمندان۱۰ می نامیدند، که نام دیگر جزایر آمرزیدگان بود. در اساطیر سِلتی نیز از آوالونِ۱۱ آرتور شاه۱۲ یاد شده، که سرزمین جوانی و تندرستی است. سرزمین آرزوها۱۳، بهشتی جادویی در عالم دیگر، که کورمک۱۴، شاه ایرلند، و برندان مقدس۱۵، رهبر فرقۀ اخوت راهبان کلانفرت۱۶، در بخش غربی ایرلند، از آن دیدار کرده اند؛ سفر افسانه ای آن دو را با قایق درازی از پوست گاو، موسوم به کارا۱۷، در حکم نخستین سفر اروپاییان به امریکا تفسیر کرده اند.
OceanusheroElysiumHadesgoddessAmentetTimaeusCritiasAtlantisFortunate IslesAvalonKing ArthurLand of PromiseCormacSt. BrendanClonfertCurragh
wikijoo: جزایر_آمرزیدگان